వృద్ధనారీ పతివ్రతా..

స్కూల్లో పక్క బెంచ్ లో కూర్చునేది శ్రీవిద్య. మా టౌన్లో ఉన్న స్కూళ్ళన్నింటిలో మాదే మంచి స్కూలని పేరు. 9 వ తరగతి లో స్కూల్ కి 10 రోజులు రాలేదు. తర్వాత వచ్చాక క్లాస్ లో పిల్లలంతా విద్యా విద్యా అంటూ వెనకే.. చాలా ఎంజాయ్ చేసేది. మేమంతా గొంగళీ పురుగుల్లా..అదొక్కత్తే శీతాకోకచిలక లా.. పదో క్లాస్ లో ఉన్నప్పుడు స్కూల్ నుంచి మాతో ఇంటికి నడుస్తూ రావటం మానేసింది. కొత్త పరిచయాలు.. మందలిద్దామంటే మాకూ భయం/క్యూరియాసిటీ. శ్రీనివాస్ అన్న అబ్బాయితో తిరిగేది. పరిచయం ఎంత వరకూ .వెళ్ళిందో తెలియదు.మాతో మాటలు తగ్గించేసింది. మాకేమో దాన్ని చూస్తే హీరో వర్షిప్! తర్వాత ఇంటర్ లో ఎంసెట్ కోచింగ్ అని నేను బిజీ. ఇంటర్ లో ఒకసారి రాత్రి వస్తుంటే కార్నర్ లో చెట్టు పక్క గుస గుస.. నేను నిలబడిపోయి.. ఎవరో చూద్దాం అని..నెమ్మదిగా చూస్తే.. అదే విద్య. పక్కనున్నది శ్రీనివాస్ కాదు. నన్ను చూసి వాడెళ్ళిపోయాడు. ఇది బట్టలు సద్దుకుంటూ వచ్చింది. నాకు చాలా ఎక్జైట్మెంట్.. ఏం చేస్తున్నారు? అని అడిగితే ఏమీలేదు.. పద అంది. శ్రీనివాస్ ఏమయ్యాడు? అంటే.. వాడి గొడవ ఎందుకు? అంది. ఎవ్వరికీ చెప్పకు వాడు నన్ను ప్రేమిస్తున్నాదు. పేరు వెంకట్ . అంది. ఏం చేస్తాడు? అంటే బీ కాం ఫస్ట్ అంది. తర్వాత చాలా రోజులు కనపడలేదు. ఇంటర్ అయ్యాక ఇంజనీరింగ్ రాంక్ వచ్చాక వేరే ఊళ్ళో హాస్టెల్ లో చదవాలి.. స్కూల్ ఫ్రెండ్స్ అందరూ కలిసాం. విడిపోతుంటే.. చంద్రశేఖర్ ట దీని కొత్త "ఫ్రెండ్" మోటర్ సైకిల్ మీద వచ్చాడు.. వార్నీ అనుకున్నాం. ఇంజనీరింగ్ అయ్యాక.. విశ్వనాథ్ తో కనిపించింది ఒక హోటల్లో.. మా అమ్మావాళ్ళకి కూడా పరిచయం చేసింది. నా వుడ్ బీ అని. తర్వాత ఎవరిద్వారానో విన్నాను దాని పెళ్ళయిందని. లాస్ట్ ఇయర్ మా హైదరాబాద్ లో కనపడింది. ముందు గుర్తుపట్టలేదు. బొద్దుగా, మాంగో యెల్లో చీర, బొట్టూ, గాజులూ, చాలా బాగుంది. సాఇ బాబా గుడి కెళ్ళివస్తున్నా అంది. ఇల్లు దగ్గరే రా అని పిలిచింది. వాళ్ళాయన ని పరిచయం చేసింది. 'ఈయన పేరు.. అని.. ' నేం ప్లేట్ చూపించింది. వాళ్ళత్తగారు కల్పించుకుని చెప్పారు. మురిపెం గా కోడల్ని చూస్తూ.. మా ఇళ్ళళ్ళో మేం వదిలేసాం కానీ.. విద్య మాత్రం ఇంకా పాటిస్తోంది.. భర్త పేరు ఎత్తదు.. వాడి పేరు ప్రసాద్.. అని..
దాని మొహం లో ఎక్కడా..మర్యాదా, అణకువా,భక్తీ తప్ప వేరే భావమేమీ లేశమాత్రమైనా కనిపించలేదు.. . అసలే పతివ్రతాయె..